Masaż logopedyczny aparatu artykulacyjnego, tak jak masaż innych narządów ruchu, jest etapem ćwiczeń biernych, mających na celu usprawnienie mięśni poprzez uaktywnienie nerwów przekazujących informacje do kory czuciowej w mózgu.
Podczas masażu aktywowany jest zmysł dotyku. Logopeda poprzez dotyk ocenia stan czynnościowy mięśni aparatu pokarmowo- artykulacyjnego tzn. twarzy oraz wnętrza jamy ustnej: języka, podniebienia, gardła. Dotyk pacjenta wywołuje reakcję mięśniową, ocenianą przez logopedę.
Masaż wywołuje określone reakcje: następuje poprawa ukrwienia (twarz zarumienia się) oraz zmiany napięcia mięśniowego (napięte policzki zaczynają pracować, opadająca żuchwa unosi się do pozycji zamkniętej, rozchylone wargi napinają się w czasie połykania i artykulacji, język przybiera pozycję dopodniebienną itp.)
Masaż logopedyczny dedykowany jest dla dość szerokiej grupy pacjentów:
- dzieci z trudnościami w karmieniu w okresie noworodkowym i niemowlęcym,
- wcześniaki z niezintegrowanymi odruchami,
- dzieci z obniżonym lub wzmożonym napięciem mięśniowym,
- dzieci z trudnościami w artykulacji i komunikacji,
- dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym, autyzmem, wadami genetycznymi i innymi schorzeniami,
- dzieci zdrowe urodzone cięciem cesarskim,
- osoby po udarach, urazach lub zabiegach chirurgicznych szczęki, itp.
Wsparciem masażu manualnego są wibratory logopedyczne, gryzaki oraz przedmioty o różnej gładkości, temperaturze i strukturze powierzchni. Masaże takie oprócz stymulowania motoryki artykulacyjnej oddziałowują także na analizator czuciowy masowanych narządów. Wybór przedmiotów do masażu oraz samą technikę dostosowuje się indywidualnie do pacjenta, jego wieku, wrażliwości i preferencji.
opracowała Ilona Karman
